Boekenmarkt 2023

Goede buren,

De boeken die jullie vorige week ruimhartig hebben aangedragen hebben allemaal een nieuwe bestemming gekregen. De boekenmarkt trok veel belangstelling, het was stralend weer, de boeken gingen grif van de hand, we hebben zestien dozen verkocht. Dat zijn bij benadering 800 boeken. De resterende negentien dozen zijn verdeeld over verschillende organisaties en boekenkastjes. Alleen losbladige exemplaren zijn in de papiercontainer verdwenen.

Na aftrek van kosten is de opbrengst 770 euro. We zullen dit bedrag overmaken naar de penningmeester met het verzoek het namens de woonvereniging te doneren aan WG Kunst. Volgens ons is dit alles reden genoeg om volgend jaar opnieuw een boekenmarkt te organiseren. 

Vriendelijke groet,

namens de boekeniers van het Poortgebouw,

Hans

Geplaatst in Alle berichten, Boekenmarkt | Een reactie plaatsen

Opvang vluchtelingen in de gemeenschappelijke ruimte

Op initiatief van Pauline, Koos en Gusta woonden in 2022 zes Oekraïnse vluchtelingen in de gemeenschappelijke ruimte van het Poortgebouw. Lees hier aan de hand van de mails en foto’s hoe dit avontuur is verlopen.

6 maart 2022

Hoi Stijn,

Ik ga mijn vraag toch in een mail zetten, anders overval ik je wel heel erg bij een kopje koffie.

Iedereen is natuurlijk bezig met de ramp die zich voltrekt in Oekraïne en wil iets doen om te helpen. De vluchtelingen blijven nu nog – heel begrijpelijk – in een kleinere cirkel rondom hun thuisland, maar waarschijnlijk zullen ze binnenkort in grotere getale ook naar Nederland komen. Wij hier in het WG kunnen iets doen door onze gemeenschappelijke ruimte aan te bieden, als tijdelijke woonruimte. Er zijn allerlei praktische bezwaren maar ze zijn allemaal te overkomen als we dat willen.

Nu weet je waar ik het over wil hebben dus ja graag, laten we een kopje koffie drinken.

Groet Gusta



9 maart 2022
Beste buren,

Wij, Annette, Gusta, Pauline en Koos, hebben plannen om met elkaar twee Oekraïense families op te vangen. We hebben vluchtelingen op het oog namelijk vrienden van Gerrit Jan en Annette en vrienden van het nichtje van Koos dat zelf met haar gezin in Kyiv woonde en nu hier is.
We denken aan het beschikbaar stellen van de GR en we willen medebewoners vragen of ze bereid zijn hun huis ter beschikking te stellen als ze voor langere tijd weg zijn.
We denken aan een periode van maximaal 6 maanden.
Uiteraard zorgen we met een groepje bewoners voor onze gasten, zodat we hen zo goed mogelijk kunnen begeleiden naar hetzij een nieuw leven in Nederland, hetzij terugkeer, als dat mogelijk is.

We realiseren ons dat als het doorgaat, er veel praktische zaken geregeld moeten worden. We pakken dit daarom ook met een groepje op. Eerste vraag is of er bezwaren zijn bij medebewoners tegen het beschikbaar stellen van de GR.

Hartelijke groet,
Annette, Pauline, Gusta en Koos



10 maart 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Inmiddels hebben al 23 van de 33 huishoudens in ons gebouw zich in positieve zin voor dit initiatief uitgesproken. Dit houdt in principe in dat de GR beschikbaar wordt gesteld als tijdelijk onderdak voor Oekraïense vluchtelingen.

Het bestuur ondersteunt dit initiatief en adviseert om met het voorstel in te stemmen. Verder stelt het bestuur voor om eventuele kosten te dekken uit een oproep onder de bewoners voor vrijwillige bijdragen.

We hebben ook begrepen dat de gebruikers van de GR inmiddels zijn/worden benaderd.

Mochten er mensen bezwaar hebben tegen dit initiatief dan vragen wij dit voor aanstaande maandag aan het bestuur kenbaar te maken.

Groet, namens het bestuur,
Stijn Schep, Secretaris


14 maart 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Nog maar vijf dagen geleden is het voorstel gedaan om de Gemeenschappelijk Ruimte beschikbaar te stellen voor de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne. Daar is door de bewoners positief op gereageerd en de voorbereidingen zijn gestart om een gezin onderdak te bieden. Daarnaast hebben verschillende bewoners plannen om mensen in hun eigen huis gastvrijheid te bieden. Het is goed om te merken dat er zo veel betrokkenheid is en dat de handen daadwerkelijk uit de mouwen worden gestoken. Om letterlijk en figuurlijk ruimte te bieden aan de verschillende initiatieven hebben we het volgende in gang gezet:

  • Namens de woongemeenschap maken wij de tijdelijke bewoning van de GR mogelijk
  • Via de organisatie Takecarebnb zoeken we contact met mensen uit Oekraïne
  • We volgen de officiële richtlijnen
  • Wat individuele bewoners doen staat los van opvang in de GR
    Het groepje dat via het nichtje van Koos hier naar toe zou komen heeft inmiddels een verblijfplaats gevonden en daarom gaan we nu in zee met Takecarebnb. Er wordt gewerkt aan aanpassingen van de GR, een douche wordt aangelegd, slaapplaatsen worden in orde gemaakt en keukengerei wordt aangevuld. Pauline houdt zich bezig met de inventaris en is nog op zoek naar diverse spullen, zie het lijstje in de bijlage. Als je iets van het lijstje kunt aanleveren neem dan contact op met Pauline. Mede afhankelijk van de beslissing van de overheid over financiële hulp aan de slachtoffers gaan wij wellicht nog een beroep op jullie doen voor financiële ondersteuning.
    Om alle bewoners op de hoogte te houden, zullen we regelmatig een nieuwsbericht mailen.
    Als jullie willen reageren dan graag via dit mailadres (en zonder cc aan allen).
    Hartelijke groet, Annette, Pauline, Gusta en Koos

20 maart 2022


Beste Poortgebouwbewoners,


Zoals jullie waarschijnlijk hebben gezien is de GR inmiddels ongebouwd tot een woning die geschikt is om een groepje van 3 tot 5 mensen te huisvesten. Jos Scholts heeft een douchecabine geplaatst en met hulp van velen hebben Koos en Pauline de ruimte ingericht. Bedden, stoelen, kasten zijn geplaatst, gordijnen genaaid en er is voldoende beddengoed en keukengerei. Ondertussen hebben we contacten gelegd met de officiële instanties. Tot nu toe heeft dat nog niet geleid tot een match maar wij verwachten dat dit in de komende weken wel gaat lukken.

Een groeiende stroom vluchtelingen vindt de weg naar Nederland en gemeenten en hulpinstanties zijn de opvang aan het opschalen. Dat leidt ertoe dat allerlei regelingen in rap tempo in het leven worden geroepen maar de officiële procedures lopen over meerdere schijven waardoor het niet makkelijk is om vraag en aanbod vlot op elkaar af te stemmen.

We houden jullie natuurlijk op de hoogte en zodra er meer duidelijkheid is over wie er tijdelijk in de GR zullen komen wonen dan komen we waarschijnlijk met meer specifieke vragen om hulp bij jullie terug.



Hartelijke groet,

Annette, Pauline, Gusta en Koos



24 maart 2022

Beste Poortgebouwbewoners,



Vrijwel zeker zal binnenkort een gezin arriveren: vader (Jevgeni), moeder (Katya) en drie kinderen (2, 8 en 12 jaar oud). Ze zijn afkomstig uit Kiev, nu tijdelijk gehuisvest in Warschau en ze willen graag naar Amsterdam komen. Pauline heeft contact gelegd via een vriendin die veel in Polen werkt en voor meerdere Oekraïners bemiddelt. Sinds gisteren hebben we app contact met hen en we hopen vandaag of morgen meer details te horen over wanneer en hoe ze hier naar toe komen.

We zullen de familie begeleiden bij  de officiële stappen die gezet moeten worden om hen te registreren en hun financiële toelagen aan te vragen. Dit zal wel enige tijd vergen, mede om die reden vragen we of jullie een bijdrage willen leveren door een bedrag te storten op de rekening die Gerrit Jan vorige week heeft geopend en die door Koos en hem wordt beheerd. Er staat al een bedrag op maar dat is grotendeels uitgegeven aan de inrichting van de GR en de aanschaf van de douchecabine. Om een buffer te hebben voor andere aankopen en om het gezin voorlopig te ondersteunen doen we een vriendelijk verzoek om geld te storten op rekeningnummer NL13INGB0388518057.

     Zodra we meer weten sturen we weer een bericht.

     Hartelijke groet,

Pauline, Gusta en Koos

     O ja, bijna vergeten, Kees heeft een ander slot op de deur van de GR gezet. Behalve de bewoners hebben Kees en Koos een sleutel.

 —


6 april 2022
Beste Poortgebouwbewoners,

Volgende week zullen onze gasten arriveren in de GR. In tegenstelling met wat wij eerder communiceerden gaat het om twee moeders met ieder twee kinderen.

We zijn bijna twee weken verder sinds het vorige nieuwsbericht en er is veel gebeurd in de tussentijd. Er zijn vier groepjes gepasseerd die om verschillende redenen uiteindelijk hebben afgezien van ons aanbod, maar vorige week woensdag meldden zich twee vriendinnen, allebei Irina genaamd. Ze zijn begin maart los van elkaar uit Oekraïne gevlucht. De ene Irina is met zoon David (8) en dochter Dasya (14) in Heijningen (gemeente Moerdijk) terecht gekomen, de andere Irina is met dochter Dasya (16) en zoon Bogdan (9) en poes Marek in Ospel (Gemeente Nederweert) gehuisvest. Eenmaal in Nederland kwamen ze achter elkaars verblijfplaats. Omdat hun huidige opvang tijdelijk is en omdat ze het heel fijn vinden om bij elkaar te zijn hebben ze besloten gezamenlijk een woonplek te zoeken. Via een platform op Internet hebben we elkaar gevonden.

Inmiddels zijn ze geregistreerd en beschikken over een Burger Service Nummer. Wij snappen heel goed dat ze graag bij elkaar willen zijn en daarom hebben we hen uitgenodigd om afgelopen zaterdag naar Amsterdam te komen. Om 12 uur hebben Koos en Pauline hen opgehaald op CS en meegenomen naar het kersverse gastenverblijf in ons Poortgebouw. Zij waren opgetogen om elkaar te zien, om kennis te maken met ons en om hun mogelijk nieuwe verblijfplaats te zien. De jongens sjeesden meteen met stepjes rond het gebouw, de meisjes vertelden over hun artistieke hobby’s. Kortom het was een gezellige middag waarna ze weer naar Heijningen en Ospel zijn teruggekeerd.

In de afgelopen dagen is er veel telefonisch contact geweest omdat er allerlei administratieve zaken geregeld moeten worden en een groot punt van zorg is de scholen voor de kinderen. Koos en Pauline zijn in contact met enkele basisscholen en dat lijkt te lukken. Voor de meisjes is het nog onzeker en we willen jullie vragen of er plekken zijn op bij jullie bekende middelbare scholen waar de meisjes van 14 en 16 terecht kunnen.

We zijn bezig met de registratie van hun nieuwe verblijfplaats en de financiële ondersteuning door de gemeente Amsterdam. Wij hebben er vertrouwen in dat het allemaal gaat lukken en de Irina’s hebben vanmorgen laten weten dat zij de knoop hebben doorgehakt en volgende week naar Amsterdam komen. Koos zal woensdag naar Ospel rijden om het ene drietal op te halen, wanneer het groepje uit Heijningen opgehaald wordt is nog niet helemaal duidelijk.

Er is ruimhartig geld gestort in ons ‘noodfonds’, veel dank daarvoor. Tot nu toe hebben we daarmee een aantal dingen betaald om de GR op te knappen en aan te passen. Zo nodig is er een buffer waarmee we onze gasten financieel tijdelijk kunnen helpen, maar zodra hun verhuizing ook administratief rond is zal de gemeente Amsterdam geld uitkeren.

Er is nog een wens: speelgoed voor de jongens van 8 en 9. Verzamelpunt bij Koos.

Het zou ons niets verbazen als er meer en andere vragen gaan komen, maar dan komen we bij jullie terug.

Tot zover de stand van zaken op dit moment. We zijn blij dat het gaat lukken en houden jullie op de hoogte.

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta



13 april 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Ze zijn er! En Frans heeft de vlag uitgestoken om ze te verwelkomen!
Vanmorgen zijn Pieter en Pauline naar Heijningen gereden en Koos en Gusta naar Ospel om ze op te halen. Om een uur of drie was het hele stel compleet in hun nieuwe woonruimte aan het Helmersplantsoen. Bogdan en David voetballen op het pleintje, de meisjes zijn actief op de telefoons en de Irina’s zitten op een bankje bij te praten, Marik de poes verkent het interieur. Ze zijn rustig aan het bijkomen oftewel aan het chillen en aan het genieten van de minestronesoep van Pauline. Verschillende poorters hebben al kennis gemaakt en dat zal nog wel even door gaan in ons dorp.

Morgen gaan de jongens naar school. De Springstok in Oost is begonnen met een Oekraiense klas met Oekraiense leraressen. Voor de meisjes zijn we nog op zoek maar we gaan in ieder geval – op hun verzoek – naar het Van Gogh Museum en schilderlessen zijn in voorbereiding …..

Nu even pas op de plaats en uitrusten van alle commotie.

Wordt vervolgd,

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta

 —


20 april 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Nauwelijks een week verder en er is veel gebeurd. De Irina’s, hun dochters, hun zonen en poes Marik hebben zich geïnstalleerd in de GR. Ze voelen zich daar op hun gemak, verkennen de buurt, de winkels, het Vondelpark en maken als vanzelf kennis met de Poortgebouwbewoners. Davyd en Bogdan gaan naar school in Oost en sinds vandaag gaan de beide Dasya’s ook naar school. Ze krijgen allemaal les van Oekraïense docenten. En zondag hebben de jongens naar hartenlust gevoetbald bij Swift op het Olympiaplein. Het is ongelofelijk wat er in korte tijd voor de vluchtelingen uit de grond wordt gestampt in Amsterdam. Tegelijkertijd wordt de situatie in hun thuisland steeds grimmiger en dat is verschrikkelijk. Veel om te verwerken. Gelukkig verblijven ze hier op een rustige plek en kunnen we zachtjes om hen heen staan.

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta

 —


10 mei 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Ik dacht ik wacht tot de inschrijving van de zes Oekraïners bij de gemeente Amsterdams een feit is en dan stuur ik weer een nieuwsbericht. Helaas hebben we na verschillende bezoeken aan het Stadsloket in Zuid nog steeds niet de schriftelijke bevestiging ontvangen van hun verhuizing van Ospel en Heijningen naar Helmersplantsoen 2. Een aardige Joyce die mij door de procedures heen loodst heeft me verzekerd dat alles voor elkaar komt maar dat de vrije dagen in de afgelopen weken en de overbelasting van de gemeentelijke dienst roet in het eten gooien. Gelukkig heb ik wat flegmatraining gedaan in de afgelopen jaren en Irina, die op maandagmorgen bij ‘onze’ Joop yoga doet, raadt mij regelmatig aan om hetzelfde te doen.

Ondertussen vinden onze gasten steeds beter hun weg in de buurt, in Amsterdam en afgelopen zondag naar de Keukenhof. Koningsdag was een bijzonder evenement en Bogdan en Davyd hebben het feest mooi nagebootst met de Kapla blokjes. De bijgaande foto’s zijn naar hun familieleden in Oekraïne gestuurd.

Vanavond gaan we gezamenlijk nar het Songfestival kijken!

Wordt vervolgd….

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta



24 april 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Sinds vorige week is de inschrijving van de Oekraïense gasten rond, ze wonen nu officieel op Helmersplantsoen 2 en krijgen het leefgeld dat door de Rijksoverheid is toegekend. Dat is prettig voor hen en voor ons want het geeft duidelijkheid en rust. De moeders, de dochters en de zonen hebben zich inmiddels gesetteld en ze ondernemen allerlei activiteiten. De meisjes krijgen elke zaterdagochtend schilderles van Pauline (haar kleindochter Roos doet ook mee), de jongens voetballen en maken vriendjes in de buurt. Irina die psycholoog is, voert telefonisch gesprekken met cliënten en gebruikt daarvoor regelmatig de woonruimte van Margreet. De oudste Darya maakt daar af en toe haar huiswerk, ze gaat weliswaar naar school in Amsterdam maar ze volgt ook online lessen die in Oekraïne worden gegeven. Bij Davyd is een kies getrokken, ook een hele ervaring.

Het lijkt alsof er aan het Helmersplantsoen een rustiger fase aanbreekt maar tegelijkertijd verbetert de situatie thuis niet. De berichten van familieleden en vrienden vanuit Oekraïne stellen hen helemaal niet gerust en die donkere wolk hangt voortdurend in de lucht. We hopen dat we hen met z’n allen kunnen helpen om deze moeilijke tijd door te komen. Als jullie daar op een of andere manier aan bij willen dragen dan juichen we dat toe, zeker met de vakantieperiode in het vooruitzicht.

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta



24 mei 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Geen nieuwsbericht maar een nieuwsfoto, met toestemming van de Oekraïense dames.

De foto is een screenshot van de YouTube registratie die is gemaakt van het concert dat woensdagavond plaatsvond op het Museumplein. Onder het motto Embrace Urkaine traden er allerlei artiesten op die in de afgelopen jaren mee hebben gedaan aan het Eurovisie Songfestival, natuurlijk Kalusha, de winnaars van dit jaar, maar ook Jeangu Macrooy en S10. Onze dames stonden op de eerste rij en hebben uit volle borst meegezongen en gewapperd met de Oekraïense en ook de Amsterdamse vlag, afkomstig uit de vlaggencentrale van Frans Mom. Als je de hele video wilt bekijken klik dan op https://www.youtube.com/watch?v=czUu8PbTsh0. Je zult zien dat de dames vaak in beeld zijn, beeldschoon!

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta



9 juli 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Het is vakantietijd, ook voor onze Oekraïense gasten. De meisjes zijn al vrij en de jongens hebben vanaf volgende week vakantie. Er zijn wat uitjes geweest en op komst, maar we zijn in voor jullie suggesties.
Ondertussen geeft Marc Engelse les en naar aanleiding van de enthousiaste reacties werd het plan geopperd dat wij Oekraïense les kunnen krijgen van de Irina’s. Als je geïnteresseerd bent geef dan een seintje.
Irina vertelde mij deze week over een expositie op het NDSM terrein met werk van Oekraïense kunstenaars.
Zij heeft geholpen bij de opbouw van The Captured House, dagelijks te zien t/m 15 juli tussen 14.00 en 18.00 uur bij Door Open Space aan de TT Vasumweg 31.
Gisteren ben ik gaan kijken en ik was zeer onder de indruk van de artistieke ooggetuigenverslagen. Een absolute aanrader.
https://www.persberichten.nl/home/detail/8096f826-9bac-4f17-93ed-291333ae660c/title/tentoonstelling-the-captured-house-200-werken-van-dappere-oekraiense-kunstenaars

Hartelijke groet,

Koos, Pauline en Gusta


22 augustus 2022

Beste Poortgebouwbewoners,
De vakantie is bijna voorbij, de kinderen van de beide Irina’s gaan binnenkort weer naar school. De meisjes gaan naar de Internationale Schakelklas van het Montessori in Oost, dat wilden ze graag en Koos en Pauline hebben flink geholpen om dat te realiseren. Tegelijkertijd zullen ze online hun schoolprogramma in de Oekraïne blijven volgen, zoals ze dat ook in de afgelopen maanden hebben gedaan.
Tijdens de vakantieweken is gebleken dat zes mensen in de GR toch ingewikkeld is en om die reden waren zij – en wij – heel erg blij met het aanbod van Ellen en Margreet zodat één drietal enkele weken van hun woonruimte gebruik mocht maken en zo ‘vakantie’ in het Poortgebouw kon vieren. We hebben verschillende keren met de moeders gesproken over plannen voor een langere termijn, zowel met betrekking tot werk als woonruimte. Werk is er genoeg en daar zijn ook diverse kansen voor beiden maar woonruimte is er niet, althans niet via de officiële weg. Duidelijk is ook dat beide drietallen het liefst afzonderlijk willen wonen. Inmiddels hebben vrienden van Gusta ermee ingestemd dat Irina met Bogdan en Dasha in hun huis kunnen wonen van eind augustus tot half november, want dan zijn zij in Engeland. Dat geeft letterlijk en figuurlijk lucht en ruimte. Voor Irina, Dasha en Davyd zijn we ook hard op zoek naar mogelijke woonruimte elders.
We hebben adviezen ingewonnen o.a. bij Plantage Dok, bij Anna (nicht van Koos die manager is in het opvangcentrum Amstelveen) en Gusta heeft een paar keer gesproken met Vluchtelingenwerk. De gemeente biedt nog steeds opvang aan voor Oekraïense vluchtelingen (meestal in hotels), nu is er overcapaciteit maar het aantal vluchtelingen neemt nog steeds toe en hoogstwaarschijnlijk zal de beschikbare ruimte zeer binnenkort ook worden aangeboden aan statushouders en andere vluchtelingen.
Na veel onderling overleg hebben wij met z’n drieën besloten om bij de oorspronkelijk afspraak te blijven dat wil zeggen dat wij de GR beschikbaar stellen tot 1 oktober. Dat was een moeilijke beslissing die we niet zonder rijp en pittig beraad hebben genomen. In de afgelopen week hebben we dit tegen de Irina’s gezegd. Natuurlijk hebben we hen verteld dat we onze hulp aan hen onverminderd voortzetten en dat we alles op alles zetten om woonruimte voor hen te vinden. En we hebben hen gevraagd ook zelf op zoek te gaan en te informeren naar de ervaringen van andere Oekraïners. Uitgangspunt is dat de kinderen op school blijven in Amsterdam.
We zijn nu druk bezig met rondvragen, zoeken, overleggen met Vluchtelingenwerk enz. Maar we doen ook een heel dringend beroep op jullie allemaal om te helpen bij het vinden van tijdelijke woonruimte. Op onze zoektochten hebben wij gemerkt dat de officiële weg (Gemeente, IND) tot niets leidt maar dat neemt niet weg dat er veel ruimtes her en der onbewoond zijn. Dus help alsjeblieft mee met zoeken naar woonruimte voor de twee families!!!
Er zijn specifieke kwesties in de situaties van beide drietallen die we niet via de email delen, maar als jullie vragen hebben dan willen we die graag met jullie bespreken. Dus als je behoefte hebt aan toelichting meld je dan bij ons.
Hartelijke groet,
Koos, Pauline en Gusta




4 oktober 2022
Beste Poortgebouwbewoners,
Er is een hoop gebeurd sinds we het vorige nieuwsbericht verstuurden. Bij veel Oekraïense vluchtelingen is de harde realiteit doorgedrongen dat hun verblijf in Nederland veel langer kan gaan duren dan zij aanvankelijk verwachtten. De gemeente Amsterdam werkt aan semipermanente huisvesting op diverse locaties in de stad, vluchtelingen kunnen daar voor één tot drie jaar terecht. In de komende maanden zullen deze plekken beschikbaar worden gesteld. De enige manier om voor zo’n plek in aanmerking te komen is de officiële route volgen via de gemeentelijke opvang d.w.z. een voorlopige plek in een van de tijdelijke opvanglocaties en van daar uit naar een van de semipermanente woonplekken. Dit hebben we uitvoerig besproken met onze gasten en uiteindelijk hebben de drietallen verschillende keuzes gemaakt.
Irina, Dasha en Davyd zijn bezig met de verhuizing naar het King’s Court Hotel vlakbij station Lelylaan, de dichtstbijzijnde opvanglocatie. De kamer die ze daar delen is klein maar licht, schoon en van alle gemakken voorzien. Ze moeten heel erg wennen aan het eten dat ze daar aangeboden krijgen, want ze hebben geen mogelijkheid om zelf te koken. Ze hopen op afzienbare termijn te kunnen verhuizen naar een van de semipermanente locaties in Amsterdam.
Tot eind november blijven Irina, Dasha en Bogdan in de Ruysdaelstraat wonen en ze hopen daarna elders tijdelijke huisvesting te vinden. Het feit dat er in de gemeentelijke opvang absoluut geen huisdieren worden toegelaten speelt een belangrijke rol bij deze keuze maar als er geen andere mogelijkheden gevonden worden dan zullen zij ook de route via de gemeentelijke opvang volgen.
Wij blijven hen helpen en we zoeken naar mogelijkheden om te voorzien in bepaalde behoeften, bijvoorbeeld om samen te eten, het gebruik van de wasmachine, schilderen met de meisjes en – niet in de laatste plaats – in gesprek blijven.
Wie meer wil weten over het gemeentelijke vluchtelingenbeleid kan terecht op de website https://www.amsterdam.nl/zorg-ondersteuning/amsterdam-steunt-oekraine/noodopvang-semipermanente-woonruimte/
Hartelijke groet,
Koos, Pauline en Gusta




30 november 2022

Beste Poortgebouwbewoners,

Het is nu bijna twee maanden geleden dat onze Oekraïense gasten naar andere locaties zijn verhuisd. Zij waren er – net als wij – van overtuigd dat ze binnen afzienbare termijn weer naar huis zouden gaan, maar inmiddels is wel duidelijk dat het allemaal langer zal gaan duren. Wij hebben de ruimte voor een periode van een half jaar aangeboden en die termijn is verlopen. Bovendien bleek de ruimte ongeschikt voor langdurige bewoning door zes mensen. Irina, Dasha en Davyd wonen sinds begin oktober in het King’s Court Hotel bij station Lelylaan en Irina, Dasha en Bogdan wonen sinds vorige week in het Novotel aan de Boelenlaan. De poes Marik is in  het huis aan de Ruysdaelstraat gebleven, waar hij voorlopig logeert bij Kate en Tonnie, die uit Engeland zijn teruggekeerd. Om in aanmerking te komen voor semipermanente huisvesting in Amsterdam moeten vluchtelingen gehuisvest zijn in een gemeentelijk opvangcentrum en we hopen dan ook van harte dat de verhuizing naar die hotels een goede stap is geweest. Hun bewegingsvrijheid is afgenomen, de kinderen missen Marik heel erg en de semipermanente woningen worden tot nu toe mondjesmaat toegewezen.  

We houden contact met ‘onze’ Oekraïners en broeden op plannetjes om het leed wat te verzachten. Dat doen ze trouwens zelf ook, zo was er vorige week zondag een feestelijke bijeenkomst in de Spaarndammerbuurt waar een kookboek werd gepresenteerd met gerechten van een dertigtal Oekraïners die momenteel in Amsterdam verblijven. Irina Ohar heeft een bijdrage geleverd met het recept van pannenkoeken met champignons. Natuurlijk hebben wij een aantal boeken aangekocht omdat we meer willen weten over de Oekraïense keuken en het geld ten goede komt aan hulp voor vluchtelingen.

Hartelijke groet,

Pauline, Gusta en Koos

Geplaatst in Alle berichten | Een reactie plaatsen

Trudi en de Poortwachters


35 Jaar wachtlijstbeheer

Veel voorbijgangers kijken nieuwsgierig naar het Poortgebouw en regelmatig wordt gevraagd hoe je hier een plekje kunt bemachtigen. Vaker nog melden belangstellenden zich bij Poorters, die hen uitleggen waar Woonvereniging Willemina voor staat en dat twee bewoners een kandidaat kunnen voordragen. Voorzien van twee handtekeningen en na betaling van tien euro wordt een aanvraag door Trudi geregistreerd. De Poortwachters betalen elk jaar 10 euro om hun plek te behouden. Het vergt aandacht en administratie om een en ander te administreren en jaarlijks de bijdragen te innen. Sinds de bewoning van het Poortgebouw heeft Trudi het wachtlijstbeheer gedaan. Nu legt ze haar taak neer: een goede aanleiding om haar ervaringen te boekstaven. Vandaar een nieuwe blog in de reeks die in 2019 is gestart en waar Pieter Broekhuizen in augustus 2020 een laatste aflevering aan heeft toegevoegd over de voorgeschiedenis van Willemina. Pieter eindigt zijn verhaal bij de oplevering van de appartementen in 1987 en 1988, niet lang na het moment waarop Trudi betrokken raakt bij het Poortgebouw.

De bouwgroep heeft dan al de basis gelegd voor de indeling van het gebouw en op een geven moment is de Toewijzingscommissie gevormd, met Hans, Kees en Trudi als leden. Zij herinnert zich de sessies aan haar keukentafel op Kattenburg met grote plattegronden en voorkeurslijstjes van de mensen die zich als belangstellenden hebben gemeld. Die groep bestaat voor de ene helft uit de initiatiefnemers zoals Ted, Mechtild, Bart en een aantal gelijkgestemden, voor de andere helft uit buurtbewoners. Zo zijn Hans en Emmy, Kees en Koos, Theo en Trudi bij de club gekomen. In totaal zijn er 40 tot 50 belangstellenden voor 32 woningen. Het is een heel gepuzzel maar Trudi herinnert zich geen grote hobbels. Een deel van de mensen dat buiten de boot valt komt op de wachtlijst en er wordt een procedure opgesteld, het zogenaamde Toewijzingsreglement. De laatste versie dateert van oktober 1999 en deze staat sinds enkele jaren op de website evenals het aanmeldingsformulier.

Jaarlijks wordt een actuele lijst bij de jaarstukken van de VVE gevoegd. In de loop van het jaar registreert Trudi aanmeldingen, afmeldingen en in het voorjaar – na de ALV – stuurt zij alle mensen op de lijst een betalingsverzoek, zo nodig in de herfst nog een herinnering (soms twee of drie). Op de rekening, die speciaal voor dat doel is bestemd wordt bijgehouden of iedereen de jaarlijkse bijdrage van 10 euro heeft betaald. De lijst met de gegevens van de wachtenden en het overzicht van de betalingen worden dan naast elkaar gelegd en als alles klopt worden de gegevens gedeeld met de penningmeester van de VVE. Eenmaal bekrachtigd in de ALV wordt de aangepaste lijst door Marjan op onze website gezet. Momenteel staat de teller op 76, inclusief de meest recente aanmelding van Michel van der Linden, de jongste Poortwachter.
Op het moment dat er een woning te koop wordt aangeboden, komen Kees en Hans in actie. In samenwerking met het bestuur regelen zij de taxatie en nadat de bewoners de kans hebben gekregen om door te schuiven, sturen ze aan alle mensen op de wachtlijst een bericht over het appartement dat te koop is, inclusief de plattegrond en het bedrag van de vastgestelde koopsom.


Tot 2005 gebeurt dit allemaal per post: mensen melden zich aan via een strookje, Trudi zet hun rangnummer er op en als er een verkoop aanstaande is gaan de strookjes naar Hans en Kees die de bezichtigingen regelen. Trudi ervaart het als een opluchting als ze een bestandje krijgt waarmee ze etiketten kan printen!
Gelukkig is de administratie inmiddels gedigitaliseerd en worden het adressenbestand en het overzicht van de betalingen in Excel bijgehouden. Het blijkt dat twaalf eigenaren sinds 1987 in hun appartement wonen, twintig woningen zijn – soms meerdere malen – van eigenaar gewisseld. Sommigen van de oorspronkelijke bewoners zijn doorgeschoven naar andere plekken in het Poortgebouw maar die transfers leiden uiteindelijk altijd tot instroom van nieuwe bewoners. Sinds 1987 hebben er in totaal 43 wisselingen plaatsgevonden. Een lijst met appartementen en alle opeenvolgende bewoners staat op de website, deze ‘Willemina stamboom’ is alleen voor bewoners ter inzage.

[Klik op bovenstaande afbeelding om het wisselen van woningen in de tijd te zien]

Het aantal mensen op de wachtlijst schommelt de laatste jaren tussen zestig en zeventig, sommigen staan er vrijwel vanaf het begin op en inmiddels zijn 21 kinderen van (oud) bewoners geregistreerd. Het is opvallend dat het grootste deel van de Poortwachters in Amsterdam woont. Wel was er een man uit Friesland die toevallig bij Trudi heeft aangebeld omdat hij op zoek was naar Paviljoen 3. Hij werd daar ooit behandeld en vond dat hij in verband met zijn geestelijk welzijn recht had op een woning hier. Zij heeft hem vriendelijk uitgelegd dat Paviljoen 3 niet meer bestond, maar ze kreeg nog vele ellenlange brieven van hem, die ze uiteindelijk ongeopend terugstuurde.
Ook bijzonder was de aanmelding van een vrouw die haar brief illustreerde met een prachtige tekening van zichzelf al dansend om het Poortgebouw. Het leek haar een feest om in dit stadspaleis te wonen, helaas is haar tekening verdwenen in het prullenmand-archief. Van het beheer van de wachtlijst is niet veel tastbaars overgebleven, geen leuke foto’s of interessante documenten, maar wat telt zijn natuurlijk de bewoners die zijn vertrokken en die zijn ingestroomd. Zo leveren de werkzaamheden achter de schermen een bijdrage aan de duurzaamheid van ons welbevinden in het Poortgebouw. Of zoals Trudi haar werkzaamheden omschrijft “… niet ingewikkeld maar het vraagt wel om constante aandacht. Het is erg leuk dat je al een indruk hebt van mogelijke nieuwe bewoners, lang voordat ze er zijn. Je hebt de preciezen, die willen weten waar ze staan en wat hun perspectief is. Je hebt de dromers die denken dat dit een paradijs is …”

Geplaatst in Alle berichten, WGeschiedenis (historische feiten, foto's, verhalen en anecdotes) | Een reactie plaatsen

De eerste Zoom-ALV in de Poortgebouwgeschiedenis

Zondag 21 maart 2021 hebben we de eerste ALV per zoom gedaan. Experiment geslaagd!?

Geplaatst in Alle berichten, Burenberichten, Foto's | Een reactie plaatsen

De aanloop naar het Poortgebouw

Herinneringen uit de tachtiger jaren

Het Poortgebouw kwam er voor woonvereniging Willemina niet zonder slag of stoot. Jarenlange strijd in de krochten van de gemeentelijke politiek, langs democratische paden tot rechtszalen aan toe, het 70-er-jaren idealisme en soms zelfs strijd tegen gelijkgestemden in, was nodig om het gebouw te maken wat het nu is, meer dan 30 jaar later nog steeds een unieke oase in een immer drukker wordende stad. Het was zeker niet gelukt zonder het niet aflatend optimisme, maar vooral ook het onvermoeibare doorzettingsvermogen van het kleine aantal initiatiefnemers van het eerste uur, waarvan een aantal nog altijd in het Poortgebouw wonen. Daarvan moeten in ieder geval genoemd worden Bart en Mechtild, Ted, Margreet en Pieter (Jonkergouw). Ook wij, Pieter en Pauline, waren praktisch vanaf het eerste uur bij de initiatieven betrokken, maar wij speelden geen centrale rol in de aansturing van de processen.
Er is veel werk verzet in die jaren, tussen 1983 en de oplevering van de Poort in 1987/88. Veel van die activiteiten zijn het waard om apart, in meer detail en uitvoeriger te bespreken. Het onderhavige stuk geeft slechts in vogelvlucht een overzicht van de dynamische ontwikkelingen waarmee we gezamenlijk de Poort hebben gerealiseerd.

Het begin
Ook in de tachtiger jaren was er woningnood in Amsterdam, de huizenprijzen waren nog op een historisch dieptepunt, van achterstand in onderhoud was alom sprake. En ook de financiële middelen waren feitelijk even beperkt als ze heden ten dage zijn. Het vinden van geschikte betaalbare woonruimte in Amsterdam voor ‘starters’ met gezinsuitbreidingswensen was ook toen bepaald geen sinecure. Het water stond velen van ons qua woonmogelijkheden en woongenot aan de lippen. De oude wijken rondom het centrum waren weliswaar nog niet echt ontdekt als speculatieobject, maar gespeculeerd werd er wel zeker. Maar mede dankzij de Nieuwmarktrellen van halverwege de jaren ’70 was het tij van grootschalige afbraak van oude wijken en woningen wel al gekeerd en groeide de waardering voor oude industriële gebouwen die een nieuwe bestemming konden krijgen. Er was destijds in Amsterdam zelfs een stimuleringsregeling die het ombouwen van een werkpand in een woonpand moest ondersteunen, de premie D regeling.

In die periode, medio 1983 vormde zich een groep woningzoekers, die onder het motto ‘Goed en Goedkoop Wonen’ plannen ontwikkelde om een bedrijfspand om te bouwen tot wooneenheden. Dat moesten koopwoningen worden, maar ook was er de wens om hierbij huurwoningen te realiseren, waarmee het motto, een ‘sociaal woongebouw’ invulling gegeven werd: ‘mensen met een grotere beurs maken het aantrekkelijk wonen ook voor minder draagkrachtigen mogelijk’. Ook werkte de groep in dit verband serieus aan een antispeculatiebeding, om te voorkomen dat als er een pand gerealiseerd zou worden, de eerste bewoners niet ‘ten onrechte’ zouden profiteren van de input die de groep gezamenlijk had geleverd (en daarmee een barrière op zou werpen voor toekomstige bewoners). Onder deze toenmalige groep waren veel mensen die elkaar goed aanvulden, die de weg kenden binnen de gemeentelijke (huisvestings)kanalen, de overheidssubsidies, woningbouw en -verbouw, financiën, allemaal onmisbare kennis en ervaring en voorwaarden voor een succesvol traject. Een aantal van hen wonen ook nu nog in het Poortgebouw. Maar zo ver was het nog lang niet, ……

Rath & Doodeheefver
Een geschikt pand werd gevonden: het hoofdkantoor van de behangfabriek firma Rath & Doodeheefver aan de Prinsengracht 734, een gebouw uit 1912 met als bijnaam ’Het Behangselpaleis’. Het was een statig en enorm gebouw, zeven etages hoog, dat via de binnentuinen ook nog in verbinding stond met twee kleinere panden aan de Reguliersgracht en een aantal pandjes aan de Noorderstraat. Heel groot dus, heel veel ruimte en veel mogelijkheden. Enthousiasme alom in de groep, en een stimulans voor snelle acties voor ideeontwikkeling, bestudering van mogelijkheden voor opdeling van de vele ruimtes in geschikte appartementen, maar ook acties richting financiers, hypotheekverstrekkers, juridische constructies en niet te vergeten, activiteiten voor uitbreiding van de potentiële bewonersgroep, want het pand was wel erg groot. De strategie van ‘de boom wordt hoe langer hoe dikker’ bleek hiervoor prima te werken: geïnteresseerde vrienden en kennissen werden bij het project betrokken.
Een projectontwikkelaar werd ook snel gevonden: het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten (BNG) (op het Westeinde), destijds nog een semioverheidsbedrijf. Een aantal jaren na hun inspanningen voor ons en na een twijfelachtige overname door ABNAMRO in 2007 bleek het BNG betrokken in een enorme vastgoedfraude rondom het Bouwfonds en het Philips Pensioenfonds van naar schatting 250 miljoen euro, een zaak die bekend zou worden onder de codenaam ‘de Klimopzaak’. Maar daar had onze zoektocht voor een geschikt woongebouw niets mee te maken. Het BNG kon vanuit hun (destijds nog) sociale interesse veel sympathie opbrengen voor ons initiatief voor ‘Goed en Goedkoop wonen’ en ondersteunde ons daar ten volle in. Maar het opzetten van een juridisch waterdichte constructie voor een gezamenlijke koop van het pand en het verkrijgen van een hypotheek bleek vooralsnog een horde te ver. De voorbereidende activiteiten kostten veel tijd en we waren er nog volop mee bezig toen onverwacht bekend werd dat het pand voor onze neus was weggekocht door een beleggingsmaatschappij die wel in een keer de meerdere miljoenen guldens op tafel kon leggen en hier dure koopappartementen in wilde vestigen…… De groep viel gedesillusioneerd uit elkaar, terug naar af, en ieder moest weer verder met de deprimerende zoektocht naar geschikte woonruimte.

Het Poortgebouw
De desillusie bleek van korte tijd, enige weken later, in het voorjaar van 1984, wekte het BNG onze interesse met het Poortgebouw. Zij hadden als een van de gegadigden het gebouw aangeboden gekregen van de gemeente met het verzoek om er ‘iets’ mee te doen en een ‘woonbestemming’ waar ze met ons, met Rath & Doodeheefver reeds mee bezig waren geweest, paste hier prima bij. Het gebouw stond sinds het vertrek van het Wilhelmina Gasthuis naar het AMC in 1983/84 al enige tijd leeg. De eindeloze discussies in het ‘Centraal Overleg WG-terrein’ (COWG), het overleg tussen de gemeenteraad en B&W met de buurt, wijkopbouworgaan, de (buurt)gezondheidszorg, het ziekenhuiswezen en psychiatrische zorg over de bestemming van het gehele WG-terrein, hadden er in ieder geval al wel toe geleid dat overeenstemming bestond over een gedeelde functie voor het Poortgebouw: gezondheidszorg en een woonbestemming.
Het kostte ons weinig tijd om het pleit te beslissen, op naar het Poortgebouw ….

Als essentiële voorwaarde werd de coöperatieve woonvereniging Willemina opgericht. De architectengroep ging aan de slag met het ontwerp voor de indeling van het gebouw in appartementen, anderen werkten de mogelijkheden uit om zowel koop- als huurwoningen te realiseren, weer anderen verdiepten zich in de financiële en juridische zaken en maakten afspraken met het Bouwfonds als projectontwikkelaar, en als hypotheekverstrekker werd de Verenigde Spaarbank bij de voorbereidingen betrokken. Iedereen spande zich tevens in om uit eigen kennissenkring nieuwe geïnteresseerden bij de groep te betrekken. Ook sloot een aantal publiek bekende CPN’ers zich bij ons initiatief aan.

Het sociaalpsychiatrisch dienstencentrum
Een snelle ontwikkeling van het pand bleek overigens ijdele hoop…. In het COWG deed de vraag zich voor of er in het Poortgebouw toch niet beter een sociaalpsychiatrisch dienstencentrum kon worden ondergebracht, een optie die duidelijk de eerste voorkeur van de buurt had. Overigens, als de gemeente niet aldus zou besluiten kon een woonfunctie ook op ondersteuning van de buurt rekenen, zeker ook omdat wij als woonvereniging Willemina, murw van het lange wachten en de vele onderhandelingen, maar ook omdat dit binnen de toenmalige initiatiefgroep geen probleem bleek, akkoord gingen met een toewijzingssysteem met de voorwaarde dat 50% van de toekomstige bewoners zou bestaan uit mensen die ‘uit de buurt’ zouden komen. Maanden vertraging, maar begin 1985 kwam uiteindelijk het gemeentelijke besluit af om het sociaalpsychiatrisch dagcentrum niet in de Poort te vestigen en nam de gemeente tevens het principebesluit om het Poortgebouw aan het Bouwfonds te verkopen en de grond in erfpacht uit te geven. Met als randvoorwaarde dat het monumentale karakter behouden diende te blijven kon de echte ontwikkeling beginnen, en zo geschiede….

Creatieve uitdagingen
Hoewel, er moesten nog heel wat hobbels genomen worden. De bouwkundige en architectonische hobbels waren groot, maar ook een forse uitdaging aan de creativiteit, vooral de afmetingen van de Poort met zijn zeer hoge verdiepingen en de toenmalige ziekenhuisindeling leverde onconventionele ontwerpen op, met veel entresols, en zelfs in een aantal woningen nog een verhoogd plafond, maar mooi ….!
Een initiële peiling van de woonwensen van toekomstige bewoners leverde al direct spannende, maar ook onoverkomelijke tegenstellingen op. Zo waren er bijvoorbeeld één-persoons huishoudens die een woning wensten met een oppervlak van tweemaal de huidige vierkamerwoningen in de zijbeuk. En ondanks het feit dat die wensen door de potentiële bewoners nogal eisend naar voren werden gebracht, waren dat wensen die ons direct met de neus drukten op het feit dat de criteria die wij nog aan het ontwikkelen waren voor woningtoewijzing helder en ondubbelzinnig moesten zijn, en vooral een invulling moesten zijn voor ons motto: een sociaal woongebouw.
Een andere wellicht nog grotere uitdaging was het realiseren van appartementen, met voldoende daglicht en buitenruimte, op de zolderverdiepingen in het middenstuk en de zijbeuken. En dat zijn er nogal wat: 14 appartementen inclusief de huidige vier 2-etagewoningen. Zonder een bewoonde zolderverdieping zou het gehele project onbetaalbaar zijn. Creativiteit was er voldoende aanwezig, maar zonder ingrijpende aanpassingen aan het dak van het monumentale pand, het verwijderen van aanwezige houten dakkapellen ten behoeve van de inpandige balkons, bleek de eis voor voldoende daglicht en buitenruimte niet realiseerbaar.

Gemeentelijke obstructie
Maar een volgende hobbel lag al klaar. De gemeente formuleerde de wens dat de te realiseren appartementen wel zouden moeten voldoen aan de sociale woningbouwnormen. Met andere woorden, lage woonruimtes, beperkte kamergroottes, enz. Onze enthousiaste ontwerpen leken rijp voor de vuilnisbak. Ook het door ons ingehuurde architectenbureau (Nust) kon er met die normen geen chocola van maken, de Poort liet zich niet in sociale woningbouwnormen persen. Dat had ieder van ons weliswaar direct al gezegd, maar de gemeente moest daar wel van overtuigd worden, en op dit punt leek er daar aanvankelijk weinig flexibiliteit te zijn.
Voor een deel van de toekomstige bewoners, m.n. de CPN-groep was dat de druppel, waarop zij en-masse besloten om uit ons Willemina-initiatief te stappen. Onopgemerkt bleef dit niet in de gemeente, want korte tijd later bereikte ons het verzoek om de namen van alle potentiële bewoners, inclusief hun huidige woonlocatie, bij de gemeente in te leveren. Het leek een vorm van gemeentelijke ballotage en een check op de 50% buurtbewoners-eis, maar het vermoeden was sterk dat dit een verpakt staaltje van politieke kinnesinne was, waarbij de toenmalige PvdA wethouder Schaeffer (“in geouwehoer kun je niet wonen”) zijn CPN-collega’s een voet dwars wilde zetten. PvdA en CPN bleken ook op dit niveau in hoge mate incompatibel. Maar toen uit de inventarisatie bleek dat de CPN-groep uit de woongroep Willemina vertrokken was, en bovendien aan de 50% buurtbewoners-eis werd voldaan, bleek het pleit ook voor de gemeente beslecht en zetten zij zich vol voor ons in. De sociale woningbouwnormen waren van tafel en in juli 1985 werd de aanvraag voor een bouwvergunning bij B&W ingediend.

De Groote Keijser
Maar ondertussen moesten er in de gemeente toch ook nog wat andere harde noten gekraakt worden. De Groote Keijser, het roemruchte kraakpand aan de Keizersgracht 242-252, wierp haar schaduw ook over ‘ons’ Poortgebouw. Na langdurige onderhandelingen met de krakers waren de panden in 1980 door de gemeente opgekocht en in beheer genomen, met het idee ze later over te dragen aan een Amsterdamse woningbouwvereniging. Zo voorspoedig verliep dit echter niet en de gemeente bleef met de Groote Keijser zitten en moest nu zelf het pand geschikt maken voor diverse bewoning. Voor de noodzakelijke verbouwingen moesten de krakers derhalve tijdelijk elders gehuisvest worden, en was het Poortgebouw hiervoor dan geen ideale mogelijkheid? Aldus werden zij ondergebracht in het Poortgebouw, in de oude ziekenhuisruimten die weliswaar slecht waren toegesneden op bewoning, maar, zo dacht de gemeente destijds blijkbaar, dat hoeft voor de krakers geen bezwaar te zijn, zeker niet met het vooruitzicht van de latere huisvesting op de Keizersgracht. En zo woonden de krakers in 1985-1986 in de Poort, waarbij zij overigens wel de toezegging hadden gedaan om hier weer uit te vertrekken zodra ‘hun eigen’ verbouwing gereed zou zijn. Voor ons betekende het overigens wel weer de zoveelste vertraging met toch ook aanhoudende onzekerheid.

De Welstandscommissie
Wel gaf het ons de kans om de noodzakelijke voorbereidingen, de bouwkundige ontwerpen, de financiering, de hypotheken, de erfpacht, afspraken met de notaris, de borging van onze woonvereniging Willemina, het zorgen voor voldoende toekomstige bewoners, en wat dies meer zij, minder haastig af te ronden. Wij moesten toch wachten totdat het Poortgebouw (weer) beschikbaar zou komen.
Een groot succes was dat we erin slaagden om in aanmerking te komen voor de toenmalige premie D subsidie. Dit was een stimuleringsregeling in het leven geroepen om de verbouwing van industriële panden tot woonpanden te stimuleren, en zo een bijdrage te leveren aan de strijd tegen de woningnood. Het was voor velen van ons een forse aanmoediging om de nodige financiële stappen te durven zetten. Per appartement kon deze overheidsbijdrage oplopen tot wel fl.20.000, toch wel een forse slok op een borrel.
De bouwplannen werden in nauw overleg afgestemd met de architectencommissie voor de oude stad Amsterdam – de welstandscommissie – ontworpen en op een aantal onderdelen aangepast. Op 18 december 1985 concludeerde de welstandscommissie dat er harerzijds geen bezwaar bestond tegen afgifte van een bouwvergunning. Zij juichte het bouwplan toe en concludeerde dat de stedenbouwkundige context met de verbouwing niet werd aangetast. De bouwplannen werden op 12 februari 1986 met een publicatie in dagbladen publiek gemaakt. Op 8 juli werd de aanvraag voor een bouwvergunning ingediend die op 18 september 1986 door B&W aan het Bouwfonds werd verleend t.b.v. ‘het veranderen en vergroten van een gedeelte van het gebouw Helmersplantsoen 104/106 (het Poortgebouw)’.

Het buurtprotest
De vergunning en onze bouwplannen werden ter inzage gelegd. Tegen onze verwachting in kwam hierop een forse reactie van de buurt, een georganiseerd protest van de ‘overburen’ in de Helmersstraat, cynisch genoeg mede aangevoerd door een aanvankelijk lid van onze woonvereniging Willemina (woonachtig in de Borgerstraat), die hier om niet geheel doorgrondelijke redenen was uitgestapt. Zij maakten bezwaar tegen de aantasting van het monumentale karakter van het pand, met name het aanbrengen van de inpandige balkons (loggia’s) in het middendeel, waarvoor de houten dakkapellen zouden moeten sneuvelen, alsmede tegen de balkons die op tweehoog tegen de zijvleugels werden aangebracht. Als alternatief suggereerden zij om geen appartementen op de zolderverdiepingen te vestigen, of als de bewoning van de zolderverdiepingen per sé noodzakelijk was, dat verplaatsing van de inpandige balkons naar de noordzijde (dus een 180o draaiing van de woningen), wel een aanvaardbare optie zou zijn. Voor ons onaanvaardbare aanpassingen die de haalbaarheid van het hele project zouden aantasten.
De gemeente, die nu volledig op onze hand was, zag de risico’s van het protest niet al te zwaar in, en garandeerde ons dat zij onze plannen zelf wel afdoende in het geding zou verdedigen. Wij zouden zelf geen verdediging hoeven voeren. Wie schetst onze schok dat desalniettemin de bouwvergunning werd opgeschort, en dat we dus gedwongen werden in hoger beroep te gaan.

Het hoger beroep
Niet geheel armlastig als vereniging Willemina met tenminste 33 leden, en ervan overtuigd dat we verder geen risico’s meer konden lopen, namen wij het gerenommeerde advocatenkantoor Stibbe, Blaisse & De Jong in arm, die ons in hoger beroep zou moeten verdedigen. We vertrouwden de verdediging van onze plannen niet meer toe aan de gemeente, maar stemden ons pleidooi natuurlijk wel nauw met hen af. Een respectabele pleitnota werd samengesteld. Nu zouden we echt van ons laten horen!!! Het kostte ons ieder fl.1.000, toch nog wel een heel bedrag in die tijd. Het beroep speelde op 28 november 1986, een zitting van de Commissie ex art.14 Wet AROB van de gemeente Amsterdam. En wij kregen ons gelijk! Op 5 december 1986 kon de vlag uit: het verzoek om schorsing van de bouwvergunning werd opgeheven. De verbouwingen konden beginnen, hypotheken konden worden afgesloten koopaktes konden worden getekend. Op naar 33 casco’s waar eenieder volgens zijn eigen wensen het appartement kon invullen.

De sloop
En haast was nu wel geboden. De krakers van de Groote Keijser waren eind 1986 vertrokken, maar nu stond het pand leeg, tenminste, …. leeg? Nu bleek de Poort bevolkt door zwervers die hier een welkom onderdak vonden tegen de kou. Het was een koude winter. Er werden zelfs binnenshuis vuurtjes gestookt om zich te verwarmen, en het zou ons toch niet overkomen dat na die jarenlange ellende het pand aan het einde van de rit zou afbranden. Dus, meteen de slopers erin, die voor zover er nog enige leefbaarheid in het pand aanwezig was, dit vakkundig verwijderden. Brand werd voorkomen, de zwervers werden verjaagd.
De lente kwam, de zomer ging en gaandeweg tekende in 1987 de verschillende appartementen zich in al hun uniciteit en schoonheid af. Iedereen hield zijn eigen toekomstige woning nauw in de gaten, dat er werd voldaan aan alle wensen. Meerwerk, minderwerk, een indrukwekkende organisatie was het zeker.

De oplevering
De eerste appartementen, aan de Anna Spenglerstraat, werden opgeleverd in december 1987. In februari 1988 en de maanden daarop volgden de rest. Het was een prachtig pand geworden.
Die zomer van 1988 bleek bijna de gehele benedenverdieping zwanger. Velen hadden ook zo lang moeten wachten op geschikte woonruimte, waar ook het nageslacht inpaste. Dus toen die kans zich eindelijk aanbood wachtten velen niet langer.

Inmiddels wonen we hier dus dit jaar 32 jaar, doorstroming is er wel, maar naar schatting zo’n 60% van de oorspronkelijke bewoners woont er nog steeds. Ook de tweede generatie heeft het pand alweer verlaten, enkelen van hen hebben hier zelfs zelf een woning kunnen bemachtigen.

Augustus 2020
Pieter van Broekhuizen
Poortgebouw
Amsterdam

Geplaatst in Alle berichten, WGeschiedenis (historische feiten, foto's, verhalen en anecdotes) | Een reactie plaatsen